Katarzyna Berenika Miszczuk - Druga Szansa

Katarzyna Berenika Miszczuk - Druga Szansa

Katarzyna Berenika Miszczuk - Druga Szansa

Katarzyna Berenika Miszczuk (ur. 1988) - lekarka, absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Debiutancką powieść Wilk napisała w wieku piętnastu lat, a wydała trzy lata później. W 2009 roku ukazała się kontynuacja tej książki - Wilczyca. Autorka została za nią nominowana do nagrody Nautilus, przyznawanej przez czytelników w corocznym plebiscycie na najlepszy polski utwór literacki z gatunku fantastyki. Prócz tego ma na swoim koncie trylogię – Ja, diablica, Ja, anielica, Ja potępiona. Druga szansa jest najnowszym dziełem. 

Uroboros to młode wydawnictwo, które już staję się coraz bardziej rozpoznawalne i cenione na książkowym rynku, chociażby dlatego, że pozyskuje takich autorów jak Marcin Mortka, Anna Kańtoch czy właśnie Kasia Miszczuk. Fantastyczne książki, wychodzące spod skrzydeł… a raczej trafniej trzeba by powiedzieć spod wężowego ogona wydawnictwa (zważając na logo), spotykają się z przychylnymi opiniami krytyków, co wróży zdecydowanie udaną przyszłość! 

Julia to młoda dziewczyna, która budzi się pewnego dnia w szpitalu „Druga Szansa”. Nie wie co się z nią działo w przeszłości, nie pamięta jak się znalazła w tym miejscu no i dlaczego. Szybko okazuje się jednak, że Julia miała wypadek, jej rodzice zginęli w pożarze, a ona sama została wysłana na terapie nie tyle poprawiającą fizyczne bolączki, ale głównie jej stan psychiczny. Dla pacjentki wszystko wydaje się straszliwie obce, łącznie z jej imieniem czy miejscem domniemanego zamieszkania. Szybko jednak okazuje się, że tajemniczy szpital kryje w sobie pewną tajemnicę.  Julia poznaje kilku rówieśników z którymi się zaprzyjaźnia. Podejrzane sytuacje, które notorycznie zdarzają się w szpitalu, wzbudzają w grupie młodzieży wątpliwości. Dziewczyna postanawia rozwiązać zagadkę a pomaga jej w tym denerwujący, ale równocześnie pociągający Adam.

Druga Szansa to pierwsza powieść Katarzyny Miszczuk, którą mam okazję czytać. Muszę przyznać, że książka to znakomita rozrywka, przy której czas płynie zdecydowanie przyjemnie. Fabuła rozkręca się powoli i z każdą następną strona brnie w niebezpieczne zakątki przypuszczalnej tajemnicy, którą kryje ośrodek. Mamy wiele niejasnych sytuacji co do pochodzenia dziewczyny. Sami nie wiemy, co jest prawdą a co zmyślonymi urojeniami bohaterki. Wiemy, że Julia cierpi ponoć na amnestie, w dodatku leki psychotropowe które przyjmuje zaburzają nieco jej pojmowanie otaczającego świata. Rzeczywistość oczyma pacjentki jest mroczna, występują w niej rozumne kruki, zjawy i dziwne głosy zza ściany. Jednak pracownicy ośrodka są tak strasznie podejrzanymi ludźmi, że w sumie czytelnik nie wie komu wierzyć i co jest prawdą.

Atmosfera panująca w książce jest zbudowana w wielce interesujący sposób. Majaki i obawy dziewczyny połączone z niezbyt optymistyczną dla przeciętnego chorego wizją szpitala psychiatrycznego tworzą istnie mroczny klimat, godny najlepszego horroru. Łatwy styl pisarski pomaga nam przebrnąć przez książkę w bardzo krótkim czasie. W sumie, to nie tylko zasługa przejrzystości tekstu ale głównie niezwykle wciągającej akcji, która rozwija się w zawrotnym tempie.

Oczywiście zakończenie powieści kryje w sobie nie lada niespodziankę dla czytelnika, której powiem szczerze, domyślić się nie sposób. To także duży plus dla całości. Jednakże jest ono (zakończenie) jak dla mnie zbyt rozbudowane i ostatnie strony, gdybym miał możliwość korekty, zwyczajnie bym pominął. Podsumowując powiem jednak, że Druga Szansa to książka bardzo dobra, którą przeczytałem z przyjemnością. Zdecydowanie zachęciła mnie do sięgnięcia po wcześniejsze dzieła Kasi Miszczuk i z pewnością zrobię to w najbliższym czasie! Zdecydowanie polecam!

Wyd.: Uroboros

Miejsce/data: Warszawa 2013

Ilość stron: 350
Moja ocena: 9/10